رب ریواس ( روپ ریواسک )

رب ریواس ( روپ ریواسک )

نوشته:آرش برادران انارکی
دوستان تا به حال دمپخت ماش یا عدس با رب ریواس خوردید اگر خوردید که الان میدونم دارید آب دهنتون رو دارید قورت میدید اگر نه حتما" امتحان نمائید .
این گیاه را در رشته کوههای مشرف به مراتع چاه خربزه تا اشین می توان پیدا نمود .
ریواس گیاهی است پایا و چندساله از خانواده علف هفت بند که در نواحی شیب دار کوهستانها، تپه ماهورها و لابه لای تخته سنگها رشد می کند.

برگهای ریواس حالت طوقه ای پهن با دم برگ کوتاه داشته و ساقه های گل دهنده آن تا یک متر رشد می کند که در بیشتر مناطق برای مصارف خوراکی استفاده می شود و دم برگ و انشعابات آن هم در اواخر فروردین و با رسیدن به رشد نهایی گیاه، برای تهیه رب ریواس مورد استفاده قرار می گیرد.
با چیدن گیاه و جدا کردن برگهای آن که معمولاً تلخ و انتهای ریشه آن شیرین است، گیاه را تمیز و در دیگهای بزرگ جوشانده تا به مرور زمان قوام و سفت شود و بعضی افراد برای بهتر شدن طعم آن در زمان جوشاندن به آن ریشه شیرین بیان، آویشن و مقداری قارا اضافه می کنند.
در طب سنتی از ریواس برای مصارف دارویی نیز استفاده می شود که از جمله برای بی اشتهایی-درد معده و بیماری های کبدی نافع است و باعث تقویت معده و روده شده و تنظیم کننده ترشحات و حرکات معده است همچنین لوز المعده را وادار به ترشح انسولین کرده و قند خون را کم میکند .
طبیعت ریواس سرد است اما دارای ویتامینها و املاح معدنی گوناگون است.