علی جلال پور، آیینه ای برای تماشای عیوب حاکمان

 

علی_جلال‌پور در روستای چوپانان از توابع بخش انارک و از توابع شهرستان نایین به سال ۱۳۳۳ متولد شد.

 پس از تحصیلات ابتدایی در #چوپانان و #انارک در دانشسرای مقدّماتی شهرستان #نایین ادامه تحصیل داد و بعد از اتمام این دوره‌ی تحصیلی به خدمت سربازی اعزام گردید. در حین خدمت نظام به صورت متفرّقه به دریافت #دیپلم_ادبی شد. 

وی در سال ۱۳۵۵ ضمن اشتغال در #آموزش_و_پرورش برای ادامه‌ی تحصیل به صورت شبانه در #رشته‌_تاریخِ #دانشگاه_اصفهان پذیرفته شدند و تا هنگام بازنشستگی در مقاطع مختلف از ابتدایی تا متوسطه در اصفهان، چوپانان، انارک و کوهپایه به #تدریس مشغول بودند.

مرحله‌ی دوم اشتغال وی مربوطه به ایّام بازنشستگی است که همانند بسیاری از همکاران فرهنگی برای امرار معاش برمبنای ارتباط و موقعیّت به مشاغل گوناگون روی آورد. از آن جا که تجارب شغلی نیز همانند عبرت آموزی از تاریخ چندان کاربرد و اعتباری ندارد؛ ایشان هم به دلایل خاص زندگی خود در پروژه‌های عمرانی شهر اصفهان به اموری چون کارگری و نگهبانی و….. پرداختند. وی با توجّه به تجارب شغلی متنّوع و مشاهده‌ فراز و فرود تحوّلات جامعه و ایثارگری در مناطق جنگی و همنشینی و زندگی با قشرهای فرودست جامعه شاید احساس و قرابت بیشتری با دردهای مشترک این طبقات را در کوله‌بار خود داشته باشند.

ایشان علی رغم مشکلات زندگی خود ضمن اظهار همدردی با ستمدیدگان حال و گذشته‌ ایران سعی بر آن داشته‌اند که نوع نگرش خود را نسبت به تاریخ در مجموعه‌ای گردآوری سازند که حاصل آن انتشار #کتب_آینه‌ی_عیب‌نما راجع به دوران #قاجاریه ، #پهلوی ، #افشاریه و #زندیه در سال‌های ۹۴، ۹۶ و ۹۷ بوده است. 

از این دیدگاه علت و مرکز ثقل تکرارهای را در سیستم مدیریت و نوع حکومت‌های اقتدارگرایی جستجو می‌کند که بر خلاف شعار و وعده‌های رنگین در برنامه‌ اجرایی آنان از آزادی بیان و احترام به عقاید و افکار و تحمّل دیگران و حفظ منافع ملی خبری نیست؛ در نتیجه معتقد است که علت اصلی ابتر ماندن اهداف و آرمان آزادیخواهان ناشی از کمبود این عوامل بوده و با تأسّف باید اقرار کرد که حوادث و گذشت زمان هیچ تأثیر و تغییری در ساختار و ماهیّت مجریان آن نداشته است. در این دیدگاه شرح زندگی پادشاهان و تأثیر عوامل پشت پرده‌ در سیستم حکومت مانند حرمسراها، قدرت نظامیان، فرهنگ غالب و غیره به شکلی توصیف گردیده تا خواننده متوجّه شود که نقش بعضی عوامل داخلی و خیانت آگاهانه‌ آنان به مراتب بیش از دشمن خارجی به ما لطمه وارد ساخته است. در نتیجه به زعم ایشان تمام بدبختی‌ها نشأت گرفته از این رفتار و مطابق ضرب المثل “ #از_ماست_که_برماست” می‌باشد ؛ زیرا آنان با رفتار و عملکرد خودشان سرنوشت حال و آینده‌ میلیون‌ها انسان مظلوم و ستمدیده‌ای را رقم زده‌اند که هیچ نقشی در ایجاد و بروز حوادث تلخ و ناگوار کشور نداشته‌اند. بنابراین با این نوع نگرش و اقرار به کاستی‌های آن به تدوین زندگی و تصویر سازی شخصیّت پادشاهان و افرادی پرداخته است که از دوران صفویه مسیر تاریخ ما را رقم زده‌اند. امیدوار است که با توجه به کاستی‌های موجود در گردآوری مطالب در حد توان خود محرّک و موجی برای درک بیشتر از تاریخ فراهم آورده باشد.

در دنیای امروز #شناسایی و #نقش_حاکمان در پیشرفت و رفاه مردم کاری دشوار نیست؛ تنها کافی است با دیدی منصفانه به نقش رهبران کشورهایی چون #ژاپن، #مالزی، #سنگاپور و #کشورهای_اسکاندیناوی و غیره داشته باشیم که چگونه اوضاع کشور خود را متحوّل ساخته‌اند؛ اما در این جا به دلیل تکرار و دور بسته‌ تاریخ کشورمان همواره به نقش #کوروش و #داریوش و دیگران افتخار می‌کنیم و یا در بُعدی دیگر شاهد آن هستیم که با جابجایی و عملکرد حکومت‌ها به همان سنّت دیرپای سوق داده‌ شده‌ایم که با فراموش کردن جنایت‌ و خیانت‌های تاریخی دیکتاتورها، باز هم در حسرت و غبطه‌ بعضی از آنان در اجرای رفع تبعیض‌ها بمانیم. همان گونه که پیشرفت و افتخارات به نام پادشاهان ثبت گردیده، باید انحطاط جامعه و سرکوبی اندیشمندان نیز به نام آنان ثبت شود.

 نکته‌ی مسلّم این است که برای پیشرفت هر جامعه #آگاهی_مردم و #حاکمان لازم و ملزوم یک دیگر می‌باشد؛ ولی کدام جامعه را می‌توان یافت که بدون برنامه‌ریزی حاکمان دلسوز و تأکید بر حفظ منافع ملّی ارتقا یافته باشد؟

برای این پژوهشگر عرصه تاریخ آرزوی سلامتی و توفیق روزافزون داریم و امید که مسئولان و مقامات کوچک و بزرگ نتایج تحقیقات ایشان در عملکرد حاکمان ایران را مد نظر قرار دهند و درس عبرت گیرند. 

منبع : 

@shahrname_anarakمجله شهرنامه انارک