میرگل پدر موسیقی چوپانان و  دوبیتی سراخاموش شد

نوشته: نسل سومی

متاسفانه میرگل امروز خاموش شد اما خوشحالم که از این مرد بزرگ آن زمان که خوب و سر حال بود توانستم در بزرگداشت او مطالب زیر را بنویسم 

بیشتر میرگل را با داریه و آواز و پایکوبی می شناختم اما اخیرا که با ایشان ملاقات نمودم با سوالاتی که از ایشان کردم پی بردم که میرگل را باید به عنوان شاعری ناشناخته معرفی کنم 

سوال اولم از ایشان این بود که معلم شما در موسیقی چه کسی بوده و آیا این موسیقی در خانواده شما موروثی بوده است ؟

میرگل گفت : که پدرش اهل موسیقی نبوده و در هنگامی که او بچه و نوجوان بوده است استاد حاج رمضان ضیایی داریه زن مجالس شادی مردم در چوپانان بوده است و میرگل و برادرش علی اصغر به علت علاقه به موسیقی جذب این کار می شوند و فقط با نگاه کردن به طرز نواختن استا رمضان، آنها نوازنده داریه و خواننده دوبیتی می شوند 

ازمیرگل سوال کردم که اشعار دوبیتی ها را از کجا می آموختند؟ 

در پاسخ می گویند که : 

من در ایام جوانی خیلی آواز می خواندم و در هنگام کار دائماً زیر آواز می زدم یکروز برادرم عباس حسن به من گفت که برادر می خواهم به تو نصیحتی کنم و من گفتم که آن نصیحت چیست ؟ برادرم این دوبیتی را خواند

برادر دین پیغمبر به پا کن

نماز و روزه و ذکر خدا کن 

اگر خواهی که جنت را ببینی 

تو بر ناموس مردم کم نگاه کن 

میرگل می گوید که من بلافاصله در جواب برادرم خواندم :

پرادر دین پیغمبر به پا   هَ  

نماز و روزه و ذکر خدا    هَ

دلم می خواد که جنت را ببینم

ولی ناموس مردم بی حیا  هَ

و این بود که من به سرودن شعر روی آوردم 

میرگل چند بیت از اشعارش را از حفظ برایم خواند که البته چند بیتش را به علت رک بودن بیش از اندازه  نمی توانم منتشر کنم ولبی بعضی ابیات آن قابل انتشار است که در زیر می خوانید  چه خوب است هر وقت حافظه میر گل یاری می کند یک فرد دلسوزی دوبیتی های این شاعر گمنام را ثبت ضبط نماید 

شمال بادی برای پشٌه خوبه

زن معقول برای بنده خوبه

زن معقول برای بوسه بازی

زن گنده برای گْلٌه  خوبه

ستاره می شم آسمون می شینُم   

به هرجا یار می گرده ببنُم

همه می گن که یارت بی وفا هَ

وفا از یار کِ دید کِ مو ببینُم

صد و سی چشمه داره کوه الوند

نمی ده مزه آب دماوند

اگه صد سال بگردی دور عالم

نبینی مثل میر گل یارو همدم

به قربون چایی زعفرونت

بیا بوسه زنُم روی لبونت

سلام بر جان شیرینُم رسونت

الهی کور گردن دشمنونت

خوشا چوپنون خوشا باغای انارش

خوشا سرچشمه و سایه چنارش 

هر آنکس از چوپانان زن بگیره 

بهشت جاودان باشه کنارش