پناه آوردن کلهای وحشی به ساختمان سرمحیطبانی چوپانان
اونقدر قدیمیها معرفتشون بیشتر از ما بود که حتی جونورهای بیابون هم فهمیده بودند. شکاریها در اقلیت بودند و جمعیت بز و میشهای وحشی بسیار فراوون بود.
شاید اگر کمی صدور مجوزهای بی رویه از جانب رئیس رٶسا کنترل میشد و کمی دلسوزانهتر خدمت میکردند واز طرفی خود ما هم با عشق بیشتری به این زبون بسته ها نگاه میکردیم، جمعیتشون اینطور رو به زوال نمیرفت. حداقل کاری که میتونیم بکنیم اینه که جلوی شکارچیان غیرمجاز را بگیریم. نه اینکه راهبلدشون هم باشیم
این دوتا کل وحشی عصر پنجشنبه بدون توجه به مردمی که به دیدار عزیزانشون رفته بودند، بالاسر گلزار شهدا تو سینه کوه خوابیده بودند. بعد از کوه پایین اومدند و به سمت شکاربانی رفتند. شاید اونها هم پی به امن بودن شکاربانی برده بودند.
بالاخره برای حفظ امنیت زبون بسته ها، نیروهای شکاربانی کلها را گرفتندشون و تو منطقه عباس آباد رهاشون کردند.
به امید روزی که انقدر احساس امنیت بکنند تا تو خود روستا هم بیان.