یاد و خاطره ای از مرحوم عابدین نژاد
استاد افضل در بزرگداشت مرحوم عابدین نژاد کامنتی نگاشته اند که ارزش تفکر و مطالعه دارد از ایشان سپاسگزارمباتشکر از شما به خاطر حسن انتخابتان که در باره یکی از شایسته ترین چهره های فرهنگی مطلب نوشتید. جناب عابدین نژاد که قلمم نمی چرخد مرحوم بنامم، هرگز نمرده است و نمیمیرد زیرا در قلب هزاران دانش آموز زنده است. در سال 1337 معلم کلاس اول دبستان ستوده بود ومن یکی از دانش آموزانش. او آن قدر مهربان بود که من یکی هرگز فراموشش نمی کنم و به جرات میتوانم بگویم محبوب ترین معلمی بود که من در دوران تحصیل و حتی در بین همکاران فرهنگی داشته ام روزی مشق سر کلاس از یک تا صد بود که من برای اینکه اظهار فضلکی کرده باشم تا دویست نوشتم . او به سعید عسکری که کنار من نشسته بود و تا صد نوشته بود نمره بیست داد و به من هم. دمغ آن زنگ را تحمل کردم ولی زنگ تفریح رفتم پهلویش و اعتراضم را گفتم. سعید تا صد نوشته بیست و منهم که تا دویست نوشتم بیست!!!که خندید و بیست مرا سی کرد و از آن به بعد نمره ها رفت رو هزار و دو هزار و نمره بیست از رونق و اعتبارافتاد. آخر سال به دانش آموزان ممتاز جایزه داد جایزه اش یک چهارم یک ورق کاربن استفاده شده بود و من سالها آن را نگهداری کردم . روحش شاد و بهشتی باد.