ملا بنیان‌گذار فرهنگ چوپانان

محمّدرضا مستقیمی ،ملا

بنیان‌گذار فرهنگ چوپانان

چون نام دانش‌آموختگان مکتب ملا از این آن پرسش شده به احتمال زیاد بعضی از قلم افتاده‌اند که تقاضا دارم در تکمیل این نام‌ها مرا یاری دهید

شادروان، محمّدرضا مستقیمی معروف به ملا فرزند کربلایی محمّد رمضان و برادرزاده و داماد حاج محمّدعلی رمضان ،یکی از بانیان چوپانان، به همراه خانواده‌ی عمو و پدر زنش و خواهران و برادرانش از انارک به چوپانان مهاجرت کرد چرا که پدرش کربلایی محمّد رمضان در درگیری‌های عرب و عجم در انارک کشته شد و او و برادر و خواهرانش سرپرستی جز عمو حاج محمّدعلی رمضان نداشتند. او و خواهرش ماننده که داماد و عروس عمو هم بودند. ملا با فاطمه طلایی دختر عمویش ازدواج کرد و طلایی لقبی بود که حاج محمّدعلی به این دردانه‌اش داده بود. حاصل ازدواج او با دختر عمو پنج پسر و یک دختر بود. دخترش بی‌بی با پسر داییش یدالله محمّد حاج محمّدعلی ازدواج کرد که در اولین حاملگی سر زا رفت و کودکش را نیز با خود برد پسران ملا هم نصرت‌الله و قدرت‌الله در جوانی دار فانی را وداع گفتند. سه پسر دیگر:

- شادروان، جمشید مستقیمی با شادروان، افسر اخوت ،فردوس، نوه‌ی عمه‌اش ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک پسر به نام ناصر و چهر دختر به نام‌های: فریده، بتول، پروین و اقدس است.

- شادروان، علی مستقیمی معروف به (علی ملا) با دختر عمویش جواهر کربلاعباس مستقیمی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج سه پسر به نام‌های: عبدالرحیم و حسن و عبدالحسین و سه دختر به نام‌های: ناهید و عفت و فرحناز است.

- شادروان، سلطان‌محمود مستقیمی پسر کوچک ملا با نوه‌ی داییش میرزامهدی مستقیمی و دختر محمّد حسین‌علی ، شادروان، منصوره صفایی انارکی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر به نام مهوش و سه پسر به نام‌های آقارضا، حمیدرضا و مهران است.

ملا از همان ابتدای ورودش به چوپانان تازه تأسیس مکتب خود را در همان قلعه‌ای که در سال 1317 ش در اثر سیل ویران شد بر پا کرد و کمر همت به آموزش و پرورش کودکان چوپانانی بست. اولین دانش‌آموزان او در مکتب قلعه به این شرح است:

- شادروانان: یدالله و ملاحسن مستقیمی فرزندان محمّد حاج محمّدعلی رمضان.

- شادروانان: محمود و احمد مستقیمی فرزندان میرزامهدی حاج محمّدعلی رمضان.

- شادروانان: محمّدحسین و بهرام مستقیمی فرزندان محمّدرضا حاج محمّدعلی،شیخ.

- شادروانان: نصرت‌الله و قدرت‌الله مستقیمی فرزندان خود ملا.

- شادروانان: نصرت و آقامهدی زاهدی فرزندان محمّدرضا محمّدعلی محمّد ابراهیم.

- شادروان، ابوالقاسم و زنده یاد محمّدآقا عمادی فرزندان رحمت‌علی محمّدعلی محمّد ابراهیم. (محمّدعلی محمّد ابراهیم یکی دیگر از بانیان چوپانان است.)

- شادروانان: جعفر و ابراهیم زاهدی فرزندان محمّدعلی محمّد ابراهیم.

- شادروان، جواد پورحیدری فرزند میرزا ابوالقاسم.

- شادروانان: محمّدرضا و محمّدعلی بقایی فرزندان محمّد حاج عبدالله یکی دیگر از بانیان چوپانان.

- شادروان، حاج علی‌آقا نجفیان فرزند میرزا محمّدعلی ،میرزا سبیل، کدخدای چوپانان.

- شادروانان: محمّدحسین و محمود عسکریان فرزندان حسن یاور حاج عبدالله.

- شادروان:میرباقر و زنده‌یاد: میرکریم طباطبایی فرزندان میر سید علی.

- شادروان، محمّدحسین و زنده یاد، عبدالرحیم یزدانفر فرزندان شیخ جسن دیمه‌کاری.

این مکتب با این شاگردان تا سال 1317 ش که سیل خانمان برانداز قلعه‌ی چوپانان را ویران کرد بر پا بود و پس از ویرانی قلعه ابتدا در خانه دالان دراز میرزا سبیل ،کدخدا، همان خانه‌ی قبل از خانه‌ی پسرش علی‌آقا که هنوز بر پاست مکتب ملا به کار خود ادامه داد و شاگردان جدید مکتب این شرح است:

- شادروان:ابوالقاسم مستقیمی فرزند کربلا عباس برادر زاده‌ی ملا.

- شادروانان: اسدالله و حبیب و رحمت‌الله مستقیمی فرزندان حاج محمّد حاج محمّدعلی رمضان.

- زنده یاد، علی مستقیمی فرزند میرزامهدی حاج محمّدعلی رمضان.

- زنده‌یادان: حسن‌آقا و کیقباد عمادی فرزندان رحمت‌علی محمّد علی محمّد ابراهیم.

- شادروان، ماشاالله امینی فرزند محمّدباقر حاج محمّد.

- شادروانان: علی و جمشید مستقیمی فرزندان ملا.

- زنده یاد، حاج علی‌آقا طاهری نژاد فرزند محمّدحسن طاهر ،علمی.

- شادروان، حسین جلالپور فرزند کربلاعلی.

- شادروان، محمّدعلی رنجبر فرزند عباس خوری.

- شادروان، علی ابنی فرزند حسین قلی.

در سال 1318 ش مکتب به خانه شادروان:استاد محمّدحسین نظریان ، بانی امام‌زاده، - خانه‌ای که اکنون در مالکیت بهروز زاهدی فرزند عبدالرحیم است- منتقل می‌شود و یکی دو سال بعد به خانه‌ی خود ملا همین جایی که اکنون خانه‌ی علی ملا و کربلا حسن محترم است و پیوال بالای خانه‌ی ‌ملاکه اکنون خانه دادالله توکلی است نقل مکان می‌یابد که دانش‌آموزان در فصول گرم و معتدل در پیوال روی زمین می‌نشستند و ملا هم بر کرسی خود تعلیم می‌داد و در فصول سرد به خانه‌ی ملا می‌رفتند. دانش‌آموزان این دوره به این شرح است:

- زنده یاد، رستم زاهدی فرزند محمّدرضا محمّدعلی محمّد ابراهیم.

- شادروان، بزرگمهر مستقیمی فرزند میرزامهدی محمّدعلی رمضان.

- زنده یاد، محمّد عمادی فرزند عباس محمّدعلی محمّد ابراهیم.

- شادروان، سلطان‌محمود مستقیمی فرزند ملا.

- شادروان، عباس نجفیان فرزند میرزا سبیل ،کدحدا.

- شادروان، بهادر و زنده یاد، کیخسرو فاتح فرزندان مصطفی‌قلی.

- زنده یاد، علی‌اصغر فاتح فرزند نظرعلی.

- شادروان، میرحسین اطهری فرزند سید کریم و شهربانو ابراهیم سیاه.

- شادروان، حسین سعادت فرزند آمحمّد نقی.

- زنده یاد، امیرقلی ابنی فرزند حسین قلی.

- شادروان، یدالله قاسمیان فرزند حسین برجی.

در سال 1323 دبستان ستوده چوپانان افتتاح می‌شود یک مدیر به نام آقای فصیح‌زاده از نایین به چوپانان می‌آید و با همت انبار میانه زمین دبستان خریداری و دو اتاق و دو دالان ساخته شده که بعدها بقیه اتاق‌ها ساخته می‌شود و دبستان دخترانه ابتدا مختلط و بعد مستقل در قسمت پشتی دبستان ستوده به نام دبستان ایراندخت افتتاح می‌شود ابتدا دبستان ستوده به مدیریت آقای فصیح زاده و به آموزگاری آقای فصیح‌زاده و ملا که اکنون به استخدام آموزش و پرورش درآمده به کار خود ادامه می‌دهد و با آمدن آقای محمّد خاکساری انارکی به عنوان مدیر دبستان دخترانه هم پا می‌گیرد و ابتدا به صورت مختلط پسرانه و دخترانه با هم و بعدها پس از فوت ملا دو مدرسه جدا شده و دبستان ایراندخت به صورت دبستان دخترانه‌ی مستقل افتتاح می‌شود. دانش‌اموزان دختر و پسر این دوره عباتند از:

- زنده یاد، مهندس محمود عمادی فرزند عباس محمّدعلی محمّد ابراهیم.

- زنده یاد، مهندس علی عسکریان فرزند حسن یاور حاج عبدالله.

- زنده یادان: طلعت و طیبه دیمه‌کاری فرزندان شیخ حسن.

- زنده یاد، طاهره پورحیدری فرزند میرزا ابوالقاسم.

- شادروانان: فردوس و اقدس صادق‌محمّدی فرزندان آمحمّد استادعلی ،کدخدا.

- زنده یاد، جواهر مستقیمی فرزند کربلا عباس عروس ملا.

- شادروان، طلعت و زنده یاد:، شوکت امینی فرزندان باقر حاج محمّد.

- شادروانان: منوّر و فرخنده جلالپور فرزندان اسماعیل نصرالله جوگندی.

- زنده یاد، منصوره نظریان فرزند حاج حیدر[1]

در سال [2]متأسفانه ملا بیمار شده برای درمان به انارک می‌رود و در همان جا بدرود حیات گفته و در «تگ ملتنی» گورستان انارک به خاک سپرده می‌شود روان این بنیان‌گذار فرهنگ چوپانان شاد و یادش جاودان باد!

آقای محمّد خاکساری و دانش‌آموزان دختر و پسر دبستان ستوده با بستن بازوبندهای سیاه که به سفارش آقای خاکساری و خیاطی صاحب‌سلطان همسر میرزاسبیل دوحنه شده بود؛ فقدان این معلم عزیز را به سوگ می‌نشیند و ابیاتی را که آقای خاکساری در سوگ او سروده، دم می‌گیرند و در مدرسه و خیابان و خانه‌ی ملا و مسجد سوگواری می‌کنند:

ما در عزای مستقیمی اشکبارانیم

در حسرت فقدان او ما جمله گریانیم

محمّد مستقیمی(راهی)

مرداد 1395

[1] - چون نام دانش‌آموختگان مکتب ملا به همت همشیره طیبه مستقیمی از این آن پرسش شده به احتمال زیاد بعضی از قلم افتاده‌اند که تقاضا دارم در تکمیل این نام‌ها مرا یاری دهید. نگارنده

[2] - تاریخ وفات ملا را هنوز نمی‌دانم ذر این مورد هم طلب یاری دارم

choopananabad یکشنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1404 ساعت 08:46

0 نظر

کدخدا عباس و مادر

گفتم : عباس اقا می بینم عمریست که عباس کدخدا هستی . یادم میاد مدتی کدخدا عباس بودی. چرا ادامه ندادی؟! با سواد آنروزت که نه کلاسه بودی و بخشدارهای ان زمان شش کلاسه بودن و با ان لحن قوی و گوشنوازت و سخندانی و سخنوری که داشتی و مردمداری که از پدرت به ارث برده بودی ، اخذ مقام های بالا تر دور از انتظار نبود ... چرا نموندی؟
گفت : سال ۴۳ پدرم مرحوم شد .بعد از مراسم چهلم ، داشتم از قبرستان بالا می امدم ، راس کوچه مسجد ، شیخ حاج مندلی از جمع اربابان عصا زنان نزد من آمد و با تسلیتی دوباره پیشنهاد کرد جانشین پدرم شوم . آن روز کمتر از هیجده سال داشتم . ( اینگونه انتخاب کدخدا در چوپانان مسبوق به سابقه است .بعد از میرزا فرزندش عباس را جانشین کردند که البته دوام چندانی نیاورد و استعفا داد .)
از پیشنهاد مالکان بدم نیامد و با وجود مخالفت مادرم ، کدخدایی را پذیرفتم و چون سیاق می دانستم در کمتر از یک هفته ، حساب ، کتاب و دفتر دستک انبار میانه را به روز کردم و بی هیچ اختلاف حساب و کم وکسری به نماینده مالکان شیخ حاج مندلی گزارش کردم و با اینکار نشان دادم که شایسته انتخابشان هستم .
بعد از مدتی با وجود اسیاب های موتوری مندلی رادیو و حمزه ، رونق از آسیاب ابی افتاد . مالکان یک آسیاب موتوری خریدند و کمی بعد از باغ ملی نصب کردند و چون بقیه کارها به عهده کدخدا بود، بنده حسن زهرا بگم ( زاهدی ) را که جوانی زحمت کش و بی ادعا بود به اسیابانی انتخاب کردم ...
وفتی حساب کردم . دیدم مواجبم به اندازه حقوق یک معلم که در ان زمان ۳۰۰ تومان بود ، می شود. ( صد تومن حقوقم بود که مالکان می پرداختن ، صد تومن هم از انبار میانه وچیزی نزدیک به پنجاه تومن هم از آسیاب دستم را می گرفت و مغازه پدرم هم بود. ) با این حساب علاقه ام روز بروز بیشتر و بیشتر می شد و فکر و ذکرم در پی انجام وظایفم به نحو احسن بود ... اما روز به روز مخالفت مادرم شدت پیدا می کرد ... او آینده تنها پسرش را در این شغل تباه شده می دید و پیرو همین باور ، مغازه را ازم گرفت تا درآمدم کم شود با این بهانه که این مغازه با دو _ سه هزار تومن طلب سینه دفتری ، آینده ای ندارد ...این امر هم از علاقه ام به این شغل کم نکرد. روزها بدنبال هم امدند و ماهها گذشتن و کمی به دو سال مانده بود که روزی مادرم بقچه سفرش را بست و رو بمن کرد و گفت : تو همین جا بمان و هر کاری دلت خواست بکن ، اما من نمی مانم . زورم به تو نمیرسه به خودم که میرسه . همین امروز با اولین وسیله می رم اصفهان پهلوی خواهرت و دیگه پاما اینجا نمیذارم و کلید مغازه و خونه و انباری را با پرخاشی مادرانه جلویم انداخت...
دیدم سمبه پر زوره و این تو بمیری دیگه از اون تو بمیریها نیست . همان روز استعفای خود را تقدیم مالکان کردم اما بخشدار انارک موافقت نمی کرد تا اینکه با وساطت عبدالرحیم و یکی دو نفر از مالکان و به بهانه ادامه تحصیل موافقت کرد. انبار میانه و دفتر دستکای گدخدایی و حساب کتاب آسیاب را تحویل دادم و به دنبال سرنوشتی بهتر راهی گنبد کاوس شدم .
دیماه ۴۰۳ مهدی افضل

choopananabad پنج‌شنبه 13 دی‌ماه سال 1403 ساعت 19:42

0 نظر

ترانه و ترانه سرایی در خور و بیابانک

میراث اصلی ترانه در خور و بیابانک، همان چار بیتی های شورآفرین و سراسر عشق و شیدایی است.

به جندق دلبری جانانه دارم
دّری پر قیمت و یک دانه دارم
گرفتارم به دام و دانه ی او
سر ِ کویش چو مرغی لانه دارم

عاشق دلسوخته ی کویری، از هجر یار می‌نالد، می گرید و می گدازد:

شبی که از عروسون بار کردم
به زیر ِ دشت ِ خور وادار* کردم
به زیر ِ دشت ِ خور پیدا نگشتی
نشستم گریه ی بسیار کردم

سربه جنون می زند،بر لوک خوش می نشیند، بی پروا، عشقش را،به همگان فریاد می کند:

خداوندا سر ِ حوض قلیم
سوار ِلوک ِ زرد ِکاکلیم
اگر خلقون نمی دونی بدونید
اسیر ِ دلبر ِ چارقد گلیم

در هر حال دل با یار است، قفلی می آویزد، گرهی می بندد. قفل با کلید یار و گره به دستان یار گشوده می شود.

نماشومی که او بر باغ بستم
دو دستمال کتون بر تاق بستم
دو دستمال کتون ریشه اش ختایی
بیا اینجا که آخر مال ِ مایی

بخش دیگر، ترانه ها، متل هاوکودکانه های فولکلور منطقه است که پرداختن به آنها مجالی دیگر می طلبد. اجرای تعدادی از این ترانهٔ ها از جمله کُلاروزه، فردا نوروزه، قصه ی کلکلکو و... در خورنامه آمده است.

از اینها که بگذریم. یک نام برجسته است. نوشاد نقوی.
نوشاد چهره ی شاخص ترانه سرایی در خور است.
طی سالیان اخیر، نگارنده این سطور، بیش از چهل ترانه و سروده ی نوشاد به گویش خوری و فارسی را نغمه پردازی ، اجرا و ارائه نموده است.
ویژگی ترانه های نوشاد وتحلیل و بررسی آنها به مناسبت های مختلف در خورنامه و نوشاد نامه آمده است.

علی ایحال هنوز نوشاد و آثارش حتی در بین اهل قلم و نظر در خور همچنان ناشناخته است.
یکی از دلایل این مهم، ناشناختگی مقوله ی موسیقی وعنصر ترانه در منطقه است و دیگری قطع ارتباط نسل جدید با گویش خوری.

بومی سرایان خور، احمد راد امینی، محمد شایگان، لسان الحق طباطبایی نیز ترانه هایی به گویش خوری دارند.
اغلب، این ترانه ها نغمه پردازی و اجرا شده و در خورنامه قابل دسترسی است.

اما در میان فارسی سرایان منطقه ی خور و بیابانک، ترانه های سپهر طباطبایی، مرتضی غفاری(ساغر)،زهرا وهاب (ساقی)و محمد مستقمی(راهی) برجسته تر است.

ترانه های راهی اما،به زبان زمانه ی ما و محاوره نزدیکتر است.
روان و دلنشین می سرایدو به سهولت ملودی بر آن می نشیند،
در ترانه های راهی عناصر و ایماژ های کویری کاملا هویداست و شاید برجسته ترین ویژگی ترانه هایش باشد.
شبهای ستاره باران صحرا، تابستان‌های داغ و تفتیده،باغچه ها و خانه باغها، کوچه باغها، خنکای پشت بام، تک درختهای کویری، سرمای گزنده شبهای زمستان و گرمای کرسی شبان یلدایی، همه و همه در ترانه های راهی حضوری درخشان دارند.
غنای حسی ترانه ها و استحکام ادبی آنها از تسلط راهی به شعر و ادبیات، حکایت ها دارد.
مشکلات عدیده اهالی نغمه و ترانه در چند دهه ی اخیر، محدودیت و ممیزی های گسترده و بی ضابطه در عرصه ی ترانه، این هنر ارجمند و مردمی را دچار رکودو تنزل ساخته و کمتر شاهد ترانه ای مستحکم و ماندگار بوده ایم.

اینها ترانه های راهی را برجسته تر می سازد.امید که بیشتر و بیشتر بسراید.

راهی برجسته ترین ترانه سرای امروز خور و بیابانک است.
نگارنده، تعدادی از ترانه های ایشان را ملودی پردازی و اجرا کرده است.
ای کاش روزی بیاید که این ترانه ها و نغمه های زیبا با آوازهای خوب و ارکسترهای قوی در سالن های بزرگ کنسرت شنیده شود.
ترانه ها و سروده های کم شنیده شده ی راهی، به مراتب زیباتر و شنیدنی تر هستند از آثار سلبریتی های پر مخاطب شهرهای شلوغ و پر هیاهو با بلیط های کنسرت چند صد هزار تومانی، که به مدد ارباب سرمایه و رسانه همواره بر صدر می نشینند.

تو آسمون شهر من شب‌ها ستاره بارونه
هر کی بخواد از اون ستاره‌ها بچینه می‌تونه
یکی از اون ستاره‌های روشنش مال منه
یه چشمه که شب تا سحر ففط به دمبال منه
ستاره‌های باحیا روزا تو خونه می‌مونن
تو تاریکی بیرون میان تاعشقشونا ببینن

اون تابسّونای داغو یادته؟
عزیزم اون کوچه باغو یادته؟
خوابیدن رو پشت بومو یادته؟
راسشو بگو کدومو یادته؟

.... صدای تخمه خوردن نیس زیر کرسی یلدا
«صدایی گر شنیدی تق تق سرما و دندونه»
من و چشم انتظاری،تاهمیشه سرنوشت این بود
شبم انگار بی‌پایونه،این شب بی‌خروسخونه

یه تک‌درختی تو کویر
می‌خوام تو سایه‌ت بیشینم https://t.me/bomavaha
دلم می‌خواد خورشیدِتو
ازلای برگات ببینم

تو پنجه‌های آفتابیت
دلم می‌خواد لونه کنم
سر بذاری تو دومنم
تاموهاتو شونه کنم

دل تو دلم نبود نبود
روزی که پروازی شدم
اون روزی که با جوجه‌ها
تو کوچه همبازی شدمhttps://t.me/bomavaha
خورنامه

choopananabad یکشنبه 22 مهر‌ماه سال 1403 ساعت 19:03

0 نظر

ﺷﺎﻋﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ

ﺭﺍﻫﯿﻢ ﻫﻤﻘﻄﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﺷﺎﻋﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﺩﺍﺭ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﻣﯽﺯﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ
ﮐﺎﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﻧﯿﮏﺑﺨﺘﻢ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯽﭼﺮﺧﺪ
ﺑﺨﺖ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻣﺪﺍﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﺑﺎﺯ ﺳﺎﻟﯽ ﯾﮑﯽ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﻫﻨﻮﺯ
ﻣﯽﺷﻮﻡ ﺭﻫﺴﭙﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﺩﻝ ﻣﻦ ﺧﻮﻥ ﺷﺪﻩﺳﺖ ﺩﺭ ﻏﺮﺑﺖ
ﻣﺜﻞ ﻗﻠﺐ ﺍﻧﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯽﺩﺍﺭﺩﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻏﺮﺑﺖ
ﯾﺎﺩ ﭘﯿﺮﺍﺭ ﻭ ﭘﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﯾﺎﺩ ﺁﻥ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻫﻤﺒﺎﺯﯼ
ﺩﺭ ﺩﻕ ﻭ ﺭﯾﮕﺰﺍﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﯾﺎﺩ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺧﻮﺵ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ
ﺑﺮ ﻟﺐ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﯾﺎﺩ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺧﻔﺘﻪﺍﻧﺪ ﺁﻧﮏ
‏«ﭘﺎﺗﻠﻮ ‏» ﺩﺭ ﻣﺰﺍﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﻋﺸﻖ ﮔﻞ ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺁﻥ ﺩﻡ
ﮐﻪ ﺷﺪﻡ ﻣﻦ ﺩﭼﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﭘﻨﺞ ﻫﻤﺨﻮﻥ، ﻫﻤﻪ ﻣﺤﻤّﺪ ﻧﺎﻡ
ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻨﯿﺎﻥﮔﺬﺍﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺵ ﺳﺨﻦ ﺍﺳﺖ
‏« ﺣﺎﺝ ﻣﻤّﺪﻋﻠﯽ ‏» ﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺍﻭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺮﻩﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽﻫﺎﺳﺖ
ﺍﺯ ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ‏«ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ‏» ﻫﺎﺳﺖ
ﺩﯾﮕﺮﯼ ‏« ﺣﺎﺝ ﻣﻤّﺪ ‏» ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﺍﻭﺳﺖ ﮐﺎﺭ، ﺗﻤﺎﻡ
ﭘﯿﺮ ﺗﺪﺑﯿﺮﻫﺎ ﺟﻮﺍﻥ ﻭﯼﺍﻧﺪ
‏« ﺯﺍﻫﺪﯼ‏» ﻫﺎ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻥ ﻭﯼﺍﻧﺪ
‏«ﻣﻨﺪﻟﯽﯼِ ﻣﺤﻤّﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ‏»
ﻣﺮﺩ ﻫﻤّﺖ، ﺧﺰﺍﻧﻪﯼ ﺯﺭ ﻭ ﺳﯿﻢ
ﺍﻭ ﮐﻪ ﺑﻨﯿﺎﻥﮔﺬﺍﺭ ﺷﺎﺩﯼﻫﺎﺳﺖ
ﺟﺪّ ﭘﺮ ﺑﺮﮐﺖ ‏« ﻋﻤﺎﺩﯼ‏» ﻫﺎﺳﺖ
‏« ﻣﻤّﺪ ِ ‏» ﭘﻮﺭ ‏« ﺣﺎﺝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ‏»
ﭼﺎﺭﻣﯿﻦ ﺗﻦ ﺯ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﺁﮔﺎﻩ
ﺍﻭ ﺩﻭ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺭﺍ ﺷﺪﻩﺳﺖ ﻧﯿﺎ
ﻫﻢ ‏« ﺭﺣﯿﻤﯽ ‏» ﻭ ﻫﻢ ‏«ﺑﻘﺎﯾﯽ ‏» ﻫﺎ
‏« ﻣﺪ ﺑﺎﻗﺮ ‏» ﮐﻪ ﭘﻨﺠﻤﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ
ﻫﺴﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺏ ‏«ﺣﺎﺝ ﻣﻤّﺪ ‏»
ﻣﺮﺩ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻭ ﺗﯿﺰﺑﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩ
ﺯﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﺷﻬﺮﺗﺶ ‏« ﺍﻣﯿﻨﯽ‏» ﺑﻮﺩ
ﺭﺍﺩﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺮﺩ ﻣﺜﻞ ﺍﺳﺖ
ﭘﺪﺭ ﻣﻦ ‏« ﺟﻨﺎﺏ ﺷﯿﺦ ﺷﻞ ‏» ﺍﺳﺖ
‏«ﺷﯿﺦ‏» ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭ ﺷﺪﻩﺳﺖ ﮐﻨﯿﺖ ﺍﻭ
ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺪﺭ ﺷﺒﯽ ‏«ﺷﯿﺨﻮ ‏»
ﺷﻠﯽﺍﺵ ﻫﻢ ﺯ ﭘﺎﯼ ﻟﻨﮕﺶ ﺑﻮﺩ
ﻟﻨﮕﯽ ﺍﺯ ﻟﻮﻟﻪﯼ ﺗﻔﻨﮕﺶ ﺑﻮﺩ
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺗﻦ
ﺑﻪ ﺷﮑﺎﺭ ﺍﺯ ﭘﯽ ‏« ﮐَﻞ ‏» ﻭ ‏« ﭘﺎﺯﻥ ‏»
‏«ﺷﯿﺦ ‏» ﮔﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺧﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺷﮑﺎﺭ ﺗﻔﻨﮓ ﺧﻮﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻟﯿﺰ ﺧﻮﺭﺩﻩﺳﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﮑﺎﺭ
ﺷﺪﻩ ﻧﺎﮔﻪ ﺑﻪ ﺗﯿﺮ ﻏﯿﺐ ﺩﭼﺎﺭ
ﺯﺧﻢ ﺗﯿﺮﺵ ﺑﻼﯼ ﺟﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺳﺖ
ﺩﻭ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﯽ ﺍﺳﯿﺮ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩﺳﺖ
ﻟﺬّﺕ ﺻﯿﺪ ﺧﻮﺵ ﺷﮑﺴﺘﺶ ﺩﺍﺩ
ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻟﯽ ﻋﺼﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺩﺍﺩ
ﺁﻥ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺪﯾﻢ
ﺭﻫﺰﻧﯽ ﮔﺸﺖ ﺗﻮﯼ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﻘﯿﻢ
‏« ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﺑﺎﺻﺮﯼ‏» ﻧﺎﻣﺶ
ﮐﺎﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺮ ﮐﺎﻣﺶ
‏« ﺭﻣﻀﺎﻥ‏» ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ
ﺩﺧﺘﺮ ‏« ﻣﻤّﺪ ِ ﺣﺎﺝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ‏»
ﺷﺪﻩ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﭼﻮﻥ ﻗﻤﺮﺵ
ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯾﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ
ﭼﻮﻥ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺑﺪﻫﺪ
ﺳﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺎﻥ ﺩﺯﺩ ﻧﻬﺪ
ﭘﯿﺶ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﻓﺖ ﻧﺨﺴﺖ
ﺍﻭ ﺯ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﯾﺶ ﯾﺎﺭﯼ ﺟﺴﺖ
ﺷﻮﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﻮﺭ ﺭﺍﻩ ﮔﺸﻮﺩ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ :
ﮐﻪ ‏«ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﻫﺴﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﻔﺖ ‏»
‏« ﺣﺎﺝ ﻣﻤّﺪﻋﻠﯽ‏» ﻧﯿﺎﯾﻢ ﮔﻔﺖ
ﺷﻮﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﺪ ﮔﺰﯾﻨﺶ ِﺷﺎﻥ
ﭘﺴﺮ ‏« ﺣﺎﺝ ﻣﻨﺪﻟﯽ ﺭﻣﻀﺎﻥ ‏»
ﯾﮏ ﻗﺒﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﺯﯾﺮ ﮔﻨﺪﻡ ﺷﺒﯽ ﻧﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﮐﻬﻨﻪﻧﻤﺎ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺁﯾﺪ
ﺧﺮ ﺷﻮﺩ ﺧﺎﻥ ﺑﺪﯾﻦ ﮐﻠﮏ ﺷﺎﯾﺪ
ﺍﯾﻨﭽﻨﯿﻦ ‏«ﺷﯿﺦ‏» ﺷﻮﻫﺮ ﺍﻭ ﺷﺪ
ﭘﺪﺭ ﺑﻨﺪﻩ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﻭ ﺷﺪ
ﭼﻮﻥ ‏«ﺧﺪﯾﺠﻪ‏» ﻋﺮﻭﺱ ﺑﺎﺑﺎ ﺷﺪ
ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺯﺍﯾﻤﺎﻥﻫﺎ ﺷﺪ
ﺩﺭ ﭘﯽ ﺯﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭ
ﮔﺸﺖ ﻧﺎﻣﺎﺩﺭﯼ ﻣﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ‏«ﺷﯿﺦ ﺷﻞ‏» ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﮐﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻮﺩ ﺯ ﻧﻮ ﺩﺍﻣﺎﺩ
ﻫﻤﺴﺮﯼ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﯿﺎﺑﺎﻧﮏ
ﻫﻤﺴﺮﯼ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭ ﺗﮏ
ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺍﺯ ‏« ﻏﻼﻣﺮﺿﺎﯾﯽ ‏» ﻫﺎ
‏« ﻃﺎﻫﺮﻩ ‏» ﺩﺧﺖ ‏« ﮐﺮﺑﻼﻣﯿﺮﺯﺍ ‏»
ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ‏«ﯾﻐﻤﺎﯾﯽ ‏»
ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺷﮑﯿﺒﺎﯾﯽ
ﺩﺧﺖ ‏« ﻣﯿﺮﺯﺍ ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻦ ﺳﻠﻄﺎﻥ ‏»
‏« ﮔﻮﻫﺮ‏» ﺵ ﻧﺎﻡ، ﺧﻮﺍﻫﺮِ ‏« ﺩﺳﺘﺎﻥ ‏»
ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺩﮔﺎﻥ ‏« ﻫﻨﺮ ‏»
ﭘﻮﺭ ‏« ﯾﻐﻤﺎ ‏» ﺷﻬﯿﺮِ ﻧﺎﻡﺁﻭﺭ
ﺷﺎﻋﺮِ ﺧﻮﺵﺳﺨﻦ، ﺍﺩﺏﭘﺮﻭﺭ
ﮐﻪ ﻧﯿﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ
ﻫﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﻭ ﻃﺒﻊ ﺳﺨﻦ
ﻫﻢ ﺯ ‏« ﯾﻐﻤﺎ ‏» ﻭ ﻫﻢ ‏« ﻫﻨﺮ‏» ﺩﺭ ﻣﻦ
ﺗﺎ ﺷﻮﺩ ﺫﻭﻕ ﺷﻌﺮ ﯾﺎﻭﺭ ﻣﻦ
ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ ﺷﺪﻩﺳﺖ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ
ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﯽﺳﻮﺍﺩ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯿﮏ
ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺑﺮ ﭼﮑﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﺪ ﻭ ﻧﯿﮏ
ﻧﻮﺣﻪﻫﺎ، ﻫﺠﻮﻫﺎﯼ ‏«ﯾﻐﻤﺎ ‏» ﺭﺍ
ﻣﯽﺷﻨﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﻭ ﻣﺴﺎ
ﭘﺪﺭﻡ ﻧﯿﺰ ﺳﻬﻢِ ﭘﺮﻭﺭﺷﯽ
ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻃﺒﻊ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺷﯽ
ﺧﻮﺏ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ
ﺳﻌﺪﯼ ﻭ ﻣﻮﻟﻮﯼ ﻭ ﺣﺎﻓﻆ ﺭﺍ
ﺯﯾﻦ ﺩﻭ ﺳﻮ ﻃﺒﻊ ﻣﻦ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺷﺪ
ﺷﻌﺮ ﻣﻦ ﺧﻮﺏﺗﺮ ﺯ ‏« ﯾﻐﻤﺎ‏» ﺷﺪ
ﺷﺎﻋﺮﻡ ﻣﻦ ﺯ ﺗﺨﻤﻪﯼ ‏«ﯾﻐﻤﺎ ‏»
ﭼﻮﻥ ﭘﺪﺭ ﭼﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﻫﺠﺎ ﻭ ﺛﻨﺎ
ﺷﺎﻋﺮِ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﮐﺮﺩﻩ ﮔﻞ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ ﺩﺍﺭﻡ
ﺑﺪﻭﻡ ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﮔﺮﭼﻪ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﻣﺮﺍ ﺯ ﺩﺍﻣﺎﻧﺶ
ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻡ ﺁﺷﻨﺎﯼ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﺳﻮﮔﻨﺪ !
ﺁﺭﺯﻭ ﺟﺰ ﺑﻘﺎﯼ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ
ﻫﺴﺖ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﻦ، ﻗﻠﻢ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ
ﻣﯽﺳﺮﺍﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ چوپانان
راهی چوپانانی ﻧﻮﺍﺩﻩ ﯾﻐﻤﺎﯼ ﺟﻨﺪﻗﯽ

choopananabad جمعه 11 خرداد‌ماه سال 1403 ساعت 13:39

0 نظر

یک سند از تاریخ چوپانان

با تشکر از استاد راهی که در قرائت سند فوق ما را یاری نمودند و با تشکر از آقای صمیمی که ما را یاری کردند
از آقای فریبرز عسکری بسیار ممنونم که این سند را دربین کاغذهای مرحوم حسین حاج مهدی در اختیار ما گذاشتند چنانچه اسناد دیگری هم دارند که تاثیر در تاریخ چوپانان دارد اگر ارائه نمایند سپاسگزار می شویم

احتمالاْ این نامه پاسخ شکایت مالکین قنات چوپانان در مراحل اولیه به دربار ناصرالدین شاه است چون انشای آن ناصرالدین‌شاهی است

عالی‌جنابان ..... همراهان میرزا قاسم میرزا ابوتراب و به عالی‌جنابان رفیع مکانان ریش سفیدان انارکی مرقوم می‌شود. از قراری که عالی‌جنابان حاجی محمدعلی رمضان و محمدعلی محمد ابراهیم و مهدی حاجی عبدالله که [ به حضور] آمده بودند به عرض رسانیدند که قریب شش ماه است در زمین ممات چوپانان حفر قناتی نموده‌ایم بعضی‌ها محض عناد و لجاجت بی‌جهت مانع حفر قنات این دعاگویان شده‌اند که ما در این [سی و نه سال] قبل رشته قنات کهنه [ در اینجا ] داشته‌ایم و حفر قنات شما ضرر به قنات کهنه‌ی ما وارد .... با وجودی که نیم /فرسنگ با همدیگر مسافت دارد و ابداْ مربوطی به یکدیگر نیست و یا از خارج اراضی هم ............ رشته قنات تازه احداثی عالی‌جنابان حاجی عبدالله و حاجی محمدرحیم و حاجی محمدعلی و محمدعلی محمدابراهیم و باقر حاجی محمد حاجی مؤمن ضرری به قنات.............................. و نمی‌‌خواهد .... قنات در زمین ممات حفر کنند که باعث آبادی .... شود حالا عده‌ای پدرسوخته محض عداوت و لجاجی که با یکدیگر دارند .... می‌نمایند و به اطراف و اکناف حول و حوش کاغذ پرانی‌ها می‌کنند و محرک فتنه و فساد شده‌اند که اطرافی ..................... می‌نمایند پدر این .... اشخاص هرزه‌ی شرور مفسد را خواهم سوخت .... به شماها می‌نویسم به رسیدن این ..... و استحضار از هر ..... قهر نمی‌کنید افرادی معترض حفر قنات آن حضرات عارضی شوند ........ و .... شد در قنات خودشان کار کنند و طرف مقابل آن‌ها هم در قنات خودشان کار نمایند بعد از جاری شدن آب قنات فایده‌ی کلی....................................
.
بقیه متن بسیار مخدوش است و خواندنی نیست

choopananabad یکشنبه 10 دی‌ماه سال 1402 ساعت 10:41

0 نظر

محمد شایگان

برای محمد شایگان:

گنج شایگان
رخ نهان کرد شایگان در خاک
مهر کی می‌شود نهان در خاک
تا که آیندگان نصیب برند
رفت آن گنج شایگان در خاک
تاک‌ها بی‌هرس به دار شدند
چون که خفته‌ست باغبان در خاک
دشت‌ها یک به یک کویر شدند
رفت دریای بی‌کران در خاک
خاک خاکستر است بر سر ما
کرد ققنوس آشیان در خاک
کهکشان را چگونه دفن کنیم
چون نمی‌گنجد آسمان در خاک
بر مزارش کنید سیر جهان
چون که خفته‌ست یک جهان در خاک
محمد مستقیمی، راهی

choopananabad جمعه 19 آبان‌ماه سال 1402 ساعت 11:33

1 نظر

ختم قرآن در سوگ یار فرهنگ برگزار شد

شنبه ۶ آبان ۱۴۰۲ - ۱۴:۰۵

در راستای تجلیل از خدمات ارزشمند مادر شهید و خیر کتابخانه ساز؛

ختم قرآن در سوگ یار فرهنگ برگزار شد

مراسم یادبود و جزء‌خوانی قرآن‌کریم به نام و یاد خانم مرحومه طیبه مستقیمی، مادر شهید و خیر کتابخانه ساز در روستای چوپانان برگزار شد.

به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان اصفهان، به همت شهربانو جلال‌پور، مسئول کتابخانه عمومی چوپانان و با حضور عموم مردم، مراسم یادبود و جزء‌خوانی قرآن‌کریم به نام و یاد طیبه مستقیمی، مادر شهید بهنام قوام‌زاده در روستای چوپانان برگزار شد.

یعقوب محمدی، رئیس اداره کتابخانه‌های شهرستان نایین، ضمن عرض تسلیت به خانواده آن مرحومه گفت: حاج طیبه مستقیمی، مادر بزرگوار بهنام قوام‌زاده در سن ۸۵ سالگی در اصفهان بدرود حیات گفتند و به دیدار حق شتافتند. آن مرحومه بانی احداث کتابخانه عمومی روستای چوپانان به نام و یاد فرزند شهیدشان بودند؛ حسنه جاریه‌ای که به واسطه خیرخواهی و سخاوت این زن بزرگوار احداث، و همواره باعث بالندگی بزرگترین روستای خشتی جهان شده است.

گفتنی است، کتابخانه عمومی روستای چوپانان، به همت آن مرحومه درسال ۱۳۷۲ درزمینی به مساحت ۹۲۰ مترمربع و با زیربنای ۲۰۰ مترمربع بنا شده است.

ختم قرآن در سوگ یار فرهنگ برگزار شد

choopananabad شنبه 6 آبان‌ماه سال 1402 ساعت 17:49

0 نظر

محمد حاج عبدالله

صفحه ای از تاریخ چوپانان

محمد حاج عبدالله یکی از پنج محمدی است که از بنیانگذاران چوپانان است در ابتدا شروع چوپانان ایشان دو شبانه روز از چوپانان را شریک می شود اما بعد از مدتی به علت اینکه تامین مخارج قنات برایش مشکل می شود تصمیم می گیرد که یک شبانه روز از سهم خود را به برادرانش یعنی حاج مهدی حاج عبدالله و یاور حاج عبدالله بفروشد یا واگذار نمایدو به این ترتیب خاندان حاج عبدالله یعنی محمد مالک یک شبانه روز و حاج مهدی مالک نیم شبانه روز و یاور مالک نیم شبانه روز می شوند و در کندن قنات و بقیه امورات قنات دو نفر تازه نفس به جمع محمد های احداث چوپانان اضافه می شوند
اما در موقع تعیین نام خانوادگی و گرفتن شناسنامه محمد حاج عبدالله و دونفر از فرزندانش عبدالله و محمدعلی نام خانوادگی بقایی را انتخاب می کنند و فرزند بزرگتر او چون در آن زمان ساکن شاهرود بوده و ارتباط فوری برای او و خانواده اش در چوپانان ممکن نبوده ایشان فامیل رحیمی را انتخاب می نماید یکی از اجداد این خانواده رحیم بوده است
حاج مهدی حاج عبدالله و فرزندش حسین و احتمالا یکی از دخترانشان یا شاید هر دو دخترش نام فامیل عسکری را انتخاب می نمایند
یاور حاج عبدالله به اتفاق دو فرزندشان حسن و حسین فامیل عسکریان را انتخاب می کنندیکی از اجداد این خاندان نامش عسکر بوده است
حسین شوهر خاله فاطمه بوده ودر جوانی فوت می کندو فرزندی نداشته و حسن هم در حادثه تصادف فکر می کنم در سال ۱۳۳۴ یا ۱۳۳۵ در چوپانان به اتفاق فرزند بزرگترش شادروان محمد حسین جان به جان آفرین تقدیم می نمایدآرامگاه مرحوم یاور و فرزندانش در بهشت سجاد چوپانان است خداوند آنها را بیامرزد
احتمالا نوشته من نواقصی دارد که اگر فرزندان آن بزرگواران همت نمایند و نواقص را رفع کنند یا مطالب را کامل نمایند سپاسگزار خواهم شد
از اطلاعاتی که دوست و فامیل عزیزم آقای مهندس مجید عسکریان فرزند شادروان محمدحسین عسکریان در اختیارم قرار دادند ممنونم

choopananabad جمعه 28 مهر‌ماه سال 1402 ساعت 07:54

0 نظر

مهندس محمود گوهرین

متولد سال ١٣٢١ در شهرستان انارک و در سال ١٣٤٣ از دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته راه و ساختمان فارغ التحصیل گردید

انسانی خیر و نیکوکار ، کار افرین ، نفش افرین و خلاق و آینده نگر ، بزرگ مردی که با عزت نفس، خود باوری و عشق به میهن وزادگاه خویش ، ودرتمام طول زندگی پر ثمرش از تلاش و سازندگی باز نایستاد .آ او رئیس هیات مدیره شرکت پرلیت بود که در کارنامه کاری این شرکت ساخت دو تونل رسالت و توحید در تهران و چندین سد دیده می‌شود.

وی همچنین مدیریت شرکت عمران مومان چابهار را نیز بر عهده داشت که این شرکت به ویژه در زمینه استخراج و بهره‌برداری پرلیت در زنجان و اردبیل فعالیت می‌کند.

او همچنین رئیس هیات مدیره شرکت توسعه و فراوری مس مسکنی بوده که یکی از قدیمی‌ترین معادن مس منطقه انارک است که به گفته وی این شرکت موفق شده در این معدن مس کاتد 99.99 درصد را تولید کند

آقای مهندس گوهرین امروز در تهران جان به جان آفرین تسلیم کرد

منبع : بر گرفته از نوشته مهندس صالح در گروه فرهیختگان انارک

choopananabad یکشنبه 19 تیر‌ماه سال 1401 ساعت 20:52

0 نظر

مادر شهید «غلامرضا مرتضوی» به رحمت ایزدی پیوست

به گزارش ایثار اصفهان، کربلایی ماهرخ کلانتری مادر شهید «غلامرضا مرتضوی» بر اثر بیماری و کهولت سن به فرزند شهیدش پیوست و پیکر آن مرحومه در جوار گلزار مطهر شهدای روستای چوپانان از توابع شهرستان نایین به خاک سپرده شد.

شهید «غلامرضا مرتضوی» 23 فروردین ماه 1339 در روستای چوپانان چشم به‌جهان گشود؛ با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان سرباز عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد و عاقبت 17 خردادماه 1363 در پاسگاه مرزی سرو بر اثر انفجار مین توسط ضد انقلاب به فیض شهادت نائل آمد و در گلزار شهدای روستای چوپانان به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
احسان کریمی بافرانی خبرنگار ایثار اصفهان از شهرستان نایین

choopananabad دوشنبه 22 فروردین‌ماه سال 1401 ساعت 08:48

0 نظر

چوپانان آباد

چوپانان آباد

درباره من

تقویم

ملا بنیان‌گذار فرهنگ چوپانان

درباره من

تقویم

ملا بنیان‌گذار فرهنگ چوپانان

کدخدا عباس و مادر

ترانه و ترانه سرایی در خور و بیابانک

ﺷﺎﻋﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﺎﻥ

یک سند از تاریخ چوپانان

محمد شایگان

ختم قرآن در سوگ یار فرهنگ برگزار شد

در راستای تجلیل از خدمات ارزشمند مادر شهید و خیر کتابخانه ساز؛

ختم قرآن در سوگ یار فرهنگ برگزار شد

محمد حاج عبدالله

مهندس محمود گوهرین

مادر شهید «غلامرضا مرتضوی» به رحمت ایزدی پیوست

درباره من

دسته‌ها

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

تقویم

جستجو

درباره من

پراکنده

استان

شهرستان

بخش

چوپانان

روستاهای دیگر

کویر

شجره‌نامه‌ها

دسته‌ها

ابر برجسب

برگه‌ها

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

تقویم

جستجو

در راستای تجلیل از خدمات ارزشمند مادر شهید و خیر کتابخانه ساز؛

ختم قرآن در سوگ یار فرهنگ برگزار شد