ملا معلم اول در چوپانان

ملا  معلم اول

بقلم:مهدی افضل

بمناسبت روز معلم در وبلاگ های چوپانان از نثر و نظم گرفته تا تصویر ، از آموزگاران قدیم و جدید تقدیر و تجلیل شد و اگر نقدی هم بود با نوشتاری تلطیف گردید . از قدیمی ترین آموزگاران بومی روستا، خانم سعیدی و خانم جلالپور یاد شد   اما !!  و     اما از اولین معلم چوپانان جناب اقای محمد رضا مستقیمی عموی بزرگوار مستقیمی ها که ملایش می نامیدند، حرف و نقلی بمیان نیامد !
هم او که تمامی سالهای عمرش را صرف تعلیم و تربیت فرزندان این دیار کرده بود.
فارغ التحصیلان مکتب ملا چهار کلاسه قلمداد می شدند . انان خواندن و نوشتن و حساب کردن ، خواندن‌ قران ، خوشنویسی و سیاق میدانستند . اشعار فراوانی را از شعرای بزرگ این سرزمین حفظ بودند ، چه اشعاری را که در کتابشان بود و مجبور به حفظ می شدند و چه اشعاری را که از ملا برای خط درشت سرمشق می گرفتند.
اکثریت به اتفاق فارغ التحصیلان مکتب ملا ، خوشنویسی را در حد عالی می دانستند. از قران یاسین و عمه و همه ی سوره های کوچک را حفظ بودند . برخی از آنان حسابداران ارقه ای شدند و به شغل حسابداری شرکت های بزرگ مشغول شدند .
ملا این تعلیمات را در اطاقکی در قلعه و بعد از ان سیل بنیان کن در خیابان و در سایه دیوار و بعد  در اطاقکی از خانه های اهالی به فرزندان این دیار با اخذ شهریه ای ناچیز ارایه می کرد . روحش شاد و یادش گرامی ... متاسفانه بنده از زندگی ایشان چیزی نمی دانم تا مایه و مضمون نوشتار خود کنم و انچه را میدانم منحصر به ان چیزی است که از دانش آموزانش شنیده ام و حاصل عمر گرانبارش که در آینده فارغ التحصیلانش تجلی یافته است ، دیده ام و انچه بسیار هویداست طبع لطیف ایشان است که در خط بسیار زیبایشان جلوه میفروشد . از بزرگی شنیدم : که صفای خط از صفای دل است .
روزی اقای فرید طاهری نژاد فرزند حاج علی آقا از مرحوم پدرشان که یکی از دانش اموزان ممتاز ملا بود ، نقل قول کرد : ملا در اولین روزی که بعد از سیل و خرابی قلعه در یک صبح بهاری در خیابان زیر سایه دیوار، کلاس درس تشکیل شد ، این شعر را خواند :
صد حیف که مردمان دانا رفتند
شیرین سخنان مجلس آرا رفتند
اینان که در این زمانه آدم شده اند
از ظلمت اینهاست که آنان رفتند
( حافظه آقا فرید بیشتر از این قد نداد...)
بی تردید صاحبنظران دیارمان یاری امان خواهند داد .     ۱۳ اردیبهشت   مهدی افضل