نویسنده متن با افتخار: :سینا_ایرانپور_انارکی
امروز دهمین فرهیخته انارکی را معرفی می کنم و برایم جالب است که برای هیچکدام از این ده نفر نتوانستم واژگان سادگی، متانت و تواضع را به کار نبرم. ضرب المثل «درخت هر چه بارش بیشتر می شود؛ سرش فروتر می آید» برای تمام این عزیزان مصداق دارد. اما امرو نوبت به یک خانم انارکی رسیده است؛ خانم دکتر نمونه انارکی یعنی #دکتر_فرحناز_صدیقی_انارکی.
دکتر صدیقی به دفعات به عنوان پزشک نمونه استان اصفهان برگزیده شده اند. خلاصه ای از داستان زندگی دکتر صدیقی را از زبان خودش بخوانید.
اهل انارک و زاده تبریز هستم
من فرحناز صدیقی انارکی یک پزشک عمومی هستم و حدود ۲ سال پیش افتخار اشنایی با تعدادی از همشهریان گرامی ام را پیدا کردم. سال ۱۳۴۵ در شهر تبریز از پدر و مادری انارکی بنام های -محمدعلی_صدیقی و -مهین_صفایی [ مادرشان اصالتٱ چوپانانی است]به دنیا آمدم. زندگی در تبریز از یک سو و خانواده ای اهل کویر موجب شد دو فرهنگ ترک و کویر را در کنار هم بیاموزم. هر دو فرهنگ دوستدار علم و ادب هستند؛ در هردو فرهنگ سخت کوشی ارزش محسوب می شود و هر دو فرهنگ بزرگانی را به ایران تقدیم کرده اند که سرآمد هستند و من افتخار آشنایی با هر دو را داشته ام.
دوران کودکی خوب ورویایی در کنار پدر ومادرم داشتم. دوران دبستانم همیشه با مهر و لطافت آموزگارانم که برخی بومی تبریز هم نبودند؛ گذشت. دوران دبستانم پر از تشویق بود و هر بار با تجربه جدیدی شاگرد اول کلاس و امتحانات نهایی می شدم. یادم نمی رود وقتی سوم راهنمایی اول شدم بقیه بچه ها تجدید شده بودند کتاب هایم را به بچه ها دادم تا از روی آن بخوانند و قبول شوند در صورتی که آن کتاب ها همانند سایر کتاب ها بود اما آنها جور دیگری فکر می کردند البته هم کلاسی ها از من می خواستند؛ معلمشان هم باشم. آن تابستان یک تابستان متفاوت و خاطره انگیز برایم شد و تازه متوجه شدم که معلم ها چقدر با صبر و حوصله هستند. به همین ترتیب دبیرستان هم با خاطراتی مشابه پشت سر گذاشتم.
اخلاق و قانون را فدای رابطه نکردم
سال کنکور رسید؛ اولین سال کنکورم در رشته شیمی در دانشگاه تربیت مدرس تهران و دانشگاه تهران پذیرفته شدم ولی این راضیم نکرد. سال بعد دوباره کنکور دادم و اما این بار پزشکی دانشگاه تبریز قبول شدم. راستش پزشکی خواندن با شرایط آن موقع که جنگ بود و خاموشی شبانه کمی سخت بود چون پای یک فانوس نیم سوز و با بوی نفت و در یک مکان کوچک که نور بیرون نرود درس می خواندیم و صبح با سر درد و تهوع سر امتحان می رفتم.
بسیاری از استاید پزشکی دانشگاه تبریز بنام و فرهیخته بودند و از هرکدام در کنار درس پزشکی، اخلاق و درستکاری آموختم. این الگوبرداری اخلاقی موجب شد وقتی وارد حیطه کاری شدم و در دورانی که طرحم را می گذراندم با وجود اصرارهای فراوان یکی از وابستگان مقامات استانی برای انجام اقدامی خلاف قانون در محدوده کاری درمانگاه کوتاه نیایم و عدالت را فدای رابطه نکردم اگرچه این اقدام من و قانون مداری ام در بسیاری از امور مانع از پیشرف سازمانی ام شد. با این حال هرگز اخلاق و قانون را زیر پا نگذاشتم و تلاش کردم در حرفه پزشکی عمومی عملکرد خوبی از خود ارائه کنم.
وظیفه خودم می دانم از استاد فرهیخته مرحوم دکتر مبین یاد کنم چرا که هم او به من و هم کلاسی هایم در دانشگاه آموخت که باید غمخوار بیمار باشیم. من یاد گرفتم که درد بیمار درد من است و من به خاطر توانایی هایم بالاتر از بیمار نیستم بلکه همدم و همدرد او هستم.
به عنوان پزشک نمونه استان اصفهان برگزیده شدم
بعد از فارغ التحصیلی اولین تجربه کاری خود را در فریدن از توابع استان اصفهان پشت سر گذاشتم و سپس در یکی از مناطق محروم شهرستان نجف آباد کارم را ادامه دادم. در نجف آباد هم به کار طبابت مشغول بودم و هم در بیمارستان های نجف اباد تدریس می کردم. پس از چند سال فعالیت در کسوت پزشک عمومی برای نخستین بار در سال ۱۳۸۲ از طرف سازمان آموزش و پرورش و همچنین سازمان نظام پزشکی استان اصفهان به عنوان پزشک نمونه استان برگزیده شدم و بعد از چند سال به اصفهان منتقل و به عنوان هسته آموزشی دیابت و فشار خون از طرف مرکز بهداشت استان انتخاب شدم و پزشکان را در زمینه دیابت آموزش می دادم. در این مدت نیز از طرف مرکز استان چندین بار به عنوان پزشک عمومی نمونه انتخاب گردیدم.در کنار طبابت و آموزش نگارش کتابچه ای در مورد دیابت و روزه داری را نیز آغاز کردم که آن نیز در اختیار عموم قرار گرفته است. آخرین بار نیز در سال ۱۳۹۶ از طرف نظام پزشکی استان اصفهان برای چندمین بار به عنوان «پزشک_نمونه_استان انتخاب شدم. اگرچه پزشک بودم اما من نیز در زندگی شخصی ام با بیماری و مشکلات فراوانی روبرو شدم که همین ها موجب شد باوجود قبولی در رشته تخصص جراحی دانشگاه اصفهان ناگزیر قید اخذ تخصص را بزنم و توانایی ام را به عنوان یک پزشک عمومی در اختیار مردم بگذارم. ناملایمات فراوانی را تجربه کردم اما کوتاه نیامدم و ترجیح دادم در حیطه دانش و مهارت خودم بهترین باشم و داشته هایم را برای درمان بیماران و مردم به اشتراک بگذارم.
برای این پزشک نمونه انارکی آرزوی سلامتی و توفیق روزافزون را از خداوند خواستاریم.
منبع :@shahrname_anarak-مجله شهرنامه انارک
دیدگاه_همشهریان
شعر استاد ابراهیمی در ستایش دکتر فرحناز صدیقی انارکی
سلام فرهیخته گرامی، مرد پر تلاش کویر سینای عزیز. قدمت پویا و قلمت روان باد.
شرح حال نخستین #بانوی_فرهیخته_انارکی را امروز زینت بخش صفحه مجازی کردی. درود بر تو .
بی شک این رشته سر درازی خواهد داشت. اجازه دهید چند بیتی را که در کتاب یاد یاران به نام ایشان سروده ام پایان بخش مطلبتان باشد.
طبیب تن و جان " فرحناز" ما/
که با گویش ما بود آشنا/
دل شادش از مهر اکنده است/
سخن گفتنش نیز با خنده است/پزشکیست پر مایه و بی نظیر/
دل آگاه و پر کار و روشن ضمیر/
ز نامردمی های این روزگار/
دل بیقرارش نگیرد قرار.
محمدعلی_ابراهیمی_انارکی
