حمیدرضا طباطبایی نایینی افزود: با فداکاری مردم عراق تحت زعامت مرجعیت و با راهنمایی ها و پشتیبانی های جمهوری اسلامی ایران گروه تروریستی داعش که تا 35 کیلومتری مرزهای ایران هم پیشروی کرده بود به عقب رانده شد.
وی با اشاره به بی سابقه بودن قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران در 12 سال اخیر گفت: هم اکنون مذاکرات هسته ای تحت تاثیر قدرت بین المللی ایران و با تدابیر و راهنمایی های مقام معظم رهبری مراحل پایانی خود را می گذراند و انشاالله با لغو کامل تحریم ها که خواسته بحق ایران است این موضوع به نتیجه مطلوب رسیده و با اتکا به اقتصاد داخلی و مقاومتی با قدرت در صحنه اقتصادی دنیا حضور یافته و شاهد افزایش رونق در داخل کشور باشیم.
حمیدرضا طباطبایی نایینی در بخش دیگری از سخنان خود به بیان فعالیتهای صورت گرفته برای برطرف شدن مشکلات و دغدغهای مردم خوروبیابانک پرداخت و افزود: با توجه به مقررات و محدودیت های مالی که طی 3 سال گذشته در کشور صورت پذیرفت، کمتر از ده درصد از اعتبارات تخصیص یافته به شهرستان خوروبیابانک محقق شد و با توجه به مشکلاتی که در کل کشور وجود داشت رونق اقتصادی تقریبا متوقف شده بود و بر همین اساس در شهرستان خوروبیابانک هم اقدام قابل توجهی صورت نپذیرفت.
نماینده محترم مردم نایین و خوروبیابانک در مجلس شورای اسلامی با اشاره به افزایش صد درصدی اعتبارات شهرستان خوروبیابانک در سال جاری تصریح کرد: به برکت نظم و انضباطی که در بودجه سال 93 در دولت جدید صورت گرفت، علاوه بر هفت میلیارد تومان بودجه سنواتی، حدود 7 و نیم میلیارد تومان از اعتبارات ماده 180 که با مشورت نمایندگان شهرستان اختصاص پیدا کرده بود به خوروبیابانک تعلق گرفت که تاکنون 50 درصد آن تخصیص یافته است.
وی با اشاره به اینکه عملیات روکش آسفالت خور- طبس در حال اجرا می باشد افزود: برای اجرای این عملیات حدود 5 میلیارد تومان از اعتبارات ملی هزینه شده است به طوری که برای انجام این پروژه، از اعتبارات شهرستان خوروبیابانک استفاده نشده است.
حمیدرضا طباطبایی نایینی از افتتاح مرکز دیالیز خور ظرف 10 روز آینده خبر داد و افزود: ساختمان بیمارستان شهر خور هم تا پایان سال جاری به اتمام خواهد رسید و در سال 1394 این بیمارستان با خدمات تخصصی در خدمت شهروندان خواهد بود.
وی با تاکید بر راه اندازی کارخانه پتاس با ظرفیت کامل در سال جاری گفت: برای حاصل شدن این مهم، تا مرحله سوال از وزیر صنعت، معدن و تجارت هم به پیش رفتیم و مذاکراتی در این زمینه صورت گرفت و در حال حاضر اقدامات موثری از سوی کارشناسان داخلی و خارجی برای راه اندازی کارخانه در حال انجام می باشد.
نماینده محترم مردم نایین و خوروبیابانک در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه عملیات انتقال خط یازدهم سراسری گاز در کوتاه مدت میسر نخواهد شد افزود: طبق مذاکراتی که با مدیر عامل شرکت گاز استان اصفهان صورت گرفت مقرر شد تا زمان انتقال گاز از طریق خط 11 سراسری، سیستم گازکشی شهرهای خور، فرخی، جندق و انارک از طریق مخازن CNG صورت بگیرد.
وی با اشاره به کمبود آب در خوروبیابانک تصریح کرد: با مذاکراتی که با معتمدین و کارشناسان شهرستان صورت گرفت مشخص شد که احداث چاه جدید در برخی نقاط بر میزان آب دهی قنات ها تاثیر منفی خواهد گذاشت و بر همین اساس این پروژه از دستور کار خواهد شد.
طباطبایی نایینی افزود: پس از آن، محل دیگری برای این امر با توافق اهالی و مسئولین محترم خوروبیابانک در نظر گرفته شد و امیدواریم با اجرای این پروژه و بهسازی خط انتقال آب بهنامیه و بازیاب مشکل آب شهرستان در سال آینده مرتفع گردد.
وی با بیان اینکه پوشش تصویری دیجیتال یکی از دغدغه های مردم خوروبیابانک بوده است گفت: برای این منظور، علاوه بر اعتبارات ملی این پروژه، اعتبارات شهرستان و اعتبارات ماده 180 هم تخصیص داده شد، تا بر اساس قول دکتر صالح و با همکاری دولت محترم شاهد پوشش تصویری دیجیتال در خوروبیابانک باشیم.
وی در پایان به مردم خوروبیابانک اطمینان داد که مسئولین امنیتی شهرستان، هوشیارانه به وظایف خود عمل می کنند و امنیت، هر روز پایدارتر و سرافرازتر خواهد بود.
مراسم زنجیر آتشی در روستای بیاضه
روستای بیاضه در شمال شرقی استان اصفهان و در ۸۵۰ کیلومتری تهران قرار دارد. یکی از مهم ترین بخشهای مراسم عزاداری این روستا در ماه محرم و در روز عاشورا آیین زنجیر آتشی است.
در این آیین گروهی از عزاداران زنجیرهای عزاداری را با نخ و پنبه آغشته به نفت میکنند و کمی مانده به طلوع آفتاب آتش میزنند و حول سقاخانهی قدیمی حسینیه می چرخانند. زمان اجرای این مراسم حدود ۲۰ دقیقه است.
عکس : آرش خاموشی - ایسنا
سهشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۳ - ۱۸:۲۰
از جنگلی که جیغ میکشد تا درّه ارواح!
قلعهها، قناتها و درههایی با دالانها و هزارتوهای وهمانگیز، جنگلهای تاریک با صداهای مخوف و عجیب، قبرستانهایی با سنگ قبرهایی مرموز و بیابانها و ریگزارهای وسیع با شنهای روان و بلعنده... اینها مناطقی ترسناک و یا خطرناک نیستند که در تسخیر جن و ارواح باشند، بلکه فقط با افسانههای محلی آمیخته شدهاند و به مکانهایی رازآلود و گاه خوفناک به باور مردم تبدل شدهاند.
به گزارش خبرنگار گردشگری ایسنا، ماجراجویی در مناطق ترسناک یکی از جذابیتهای گردشگری است، برای همین هر از گاهی فهرستی از جاذبههای گردشگری عجیب و ترسناک بیرون میآید که راهنمایی میشود برای آن دسته از ماجراجویان کنجکاوی که میخواهند سفری سرشار از هیجان و دلهره را تجربه کنند؛ دلهرهای که از افسانهها و خرافات غیرمستند برمیآید و با ماجراجویی در بانجیجامپینگها در ارتفاعات و یا دهانه آتشفشانها، شنا میان آبزیان کشنده و خطرناک، رانندگی و یا پیادهروی در گذرگاههای باریک و مرگبار، اسکی و سنگنوردی در خطرناکترین پرتگاهها و دیوارهها و قایقرانی در رودخانههای وحشی فرق میکند.
بیشتر مکانهایی که در ایران به اصطلاح ترسناک و یا مرموز معرفی شدهاند، داستانی عجیب و گاه باورنکردنی دارند که کنجکاوی مسافران غریبه را برمیانگیزد تا حتما آن منطقه را ببینند و روح کنجکاو خود را در آن محیط عجیب به چالش بکشند، مثل ریگزار جن که عنوان وحشتناکترین منطقهی ایران را به دوش میکشد و هیچ برگشتی از آن متصور نشده و یا درهای که روزها زیبایی شگفتانگیزی دارد و شبها محل گذر ارواح است و افسانههای دیگری از این دست که برای خزینهی حمامهای قدیمی، خانههای کاهگلی، قناتهای باریک و عمیق و جنگلهای انبوه روایت میشود؛ اما هیچیک سندیت علمی و یا تاریخی ندارد تا مدرکی مستند بر صحت باورهای مردم باشد و یقینا بررسیهای کارشناسان میتواند پرده از اسرار آنها کنار بزند.
در نزدیکیهای مشهد، جنگلی انبوه وجود دارد که به گفتهی ساکنان آن حوالی، شب هنگام صداهای وحشتآوری از آن به گوش میرسد، صداهایی که شبیه جیغ یا صوت است.
ابتدای روستای «سربرج» از توابع بخش طرقبه در نزدیکی مشهد، جنگلی انبوه دیده میشود که با تاریک شدن آسمان صداهایی از میان درختان آن به گوش میرسد که به گفتهی اهالی و غریبههایی که به آن منطقه سفر کردهاند، شبیه جیغ است.
میگویند صداها چندسالی است که به گوش میرسد و قبلا از آن خبری نبوده. اهالی معتقدند این صداها به آوای جیرجیرکها و یا زوزهی باد شباهتی ندارد، مخصوصا آنکه هنگام بلند شدن صداها، برگ درختان تکان نمیخورد تا باد را عامل آن بدانند.
برخی دیگر از ساکنان سربرج، این صدای وحشتآور را به ملخهایی نسبت میدهند که زمانی به این منطقه هجوم آوردند. هنوز بررسی روی این جنگل صورت نگرفته تا عامل وحشت اهالی و مسافران گذری مشخص شود.
میگویند شگفتی احجام غولآسای این دره به خاطر برخورد ستارهای است. دره در سکوت روز از لحاظ زیبایی، روح را به تسخیر درمیآورد و شب هنگام میشود قصر ارواح!
جزیرهی قشم با افسانههای سحرانگیز زیادی درآمیخته، از آیین «زار» گرفته تا داستانهایی که دربارهی ارواح سرگردان در طبیعت جزیره گفته میشود.
«درهی ستارهها» با اشکال رسوبی حاصل از فرسایش باد، خاک و آب یکی از پدیدههای شگفتانگیز قشم است که بومیها شبهای آن را زمانی برای آمدوشد ارواح و اشباح میدانند.
دره ستارهها در زبان محلی به «استار کفته» معروف است، بومیها معتقدند میلیونها سال قبل ستارهای در این محل سقوط کرده که گل و لای از دل زمین به اطراف پراکنده شده و پس از خشک شدن، این احجام جادویی پدید آمده.
این دره یکی از ژئوسایتهای جزیره است که در پنج کیلومتری ساحل جنوبی قشم و بعد از روستای «برکه خلف» قرار دارد، همان روستایی که به پاکی شهره است و در معابر خاکی آن حتا یک زباله هم دیده نمیشود.
داستانهای وهمانگیزی درباره این دره که شبیه عمارتی ویران شده با دالانهای تو در تو و شکافها و حفرههای بسیار است، روایت میشود؛ به طوری که محلیها با تاریک شدن آسمان گذرشان به این دره نمیافتد و معمولا با لبخند مسافران غریبه را برای رفتن به این دره در تاریکی منصرف میکنند و میگویند: اجنه و ارواح شبها به آن رفتوآمد دارند.
با این حال دره ستارهها محلی برای شیفتهگان پدیدههای آسمانی است که شبهنگام به دور از داستانهای خیالانگیز تسخیر دره توسط ارواح از بام تندیسها، اجرام و پدیدههای آسمانی را رصد کنند.
در جنوب شرقیترین نقطه ایران، گورستانی با سنگ قبرهای عظیمالجثه مکانی جالب برای ماجراجویانی است که به دنیای ماورالطبیعه علاقه دارند.
«گورستان جن» در روستای تیس نزدیک شهر چابهار در استان سیستان و بلوچستان، همان جایی است که سنگ قبرهای بزرگ و عجیبی دارد و محلیها را به این باور رسانده که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست.
تیس روستایی باستانی با قدمتی نزدیک به دو هزار و 300 سال است که مردم آن حوالی داستانهای عجیبی دربارهاش میگویند و آن را محل زندگی جنها میدانند. گورستان جن که مردم بلوچ به آن «جن سنط» میگویند، نمونهای از این باورهاست.
در گورستان جن، قبرها کنار هم روی سطحی صخرهای حفر شدهاند که این شیوهی حفاری پرسشهای زیادی را بوجود آورده و در نهایت پاسخ را به دنیای از ما بهتران کشانده. بومیها معتقدند، با تاریک شدن هوا جنها بر سر مردگان خود مویه میکنند و هرکس شبانه گذرش به این گورستان افتد، مورد نفرین آنها قرار میگیرد و بعد از چند روز با عذابی سخت میمیرد.
تیس با وجود آثاری چون مقبرهها، غارها و نقاشیهای باستانی، هنوز بررسی باستانشناسی نشده تا چهرهی مرموز و وهمانگیز آن پاک شود.
قناتها، آبانبارها و خزینه حمامها همیشه محلی جذاب برای کنجکاوی بودهاند؛ اما «قصبهی گناباد» داستان دیگری جز جن و روح دارد، این قنات قدیمی یکی از عمیقترین قناتهای ایران است که قدمت آن به دوران باستان میرسد.
قنات قصبه گناباد دستسازهای عجیب است که با هزارتوهای تاریک و عمیق مکانی شگفتانگیز برای ماجراجویی بهشمار میآید و از آن به عنوان یکی از عجایب تاریخ تمدن بشری یاد میشود.
گناباد قناتهای متعددی داشته که بیشتر آنها به دنبال خشکسالی 15 ساله خراسان جنوبی، دیگر فعال نیستند و قصبه گناباد از جملهی قناتهای زنده به حساب میآید. در متون تاریخی، قدمت قصبه را به دورهی هخامنشیان نسبت دادهاند که «ناصر خسرو قبادیانی» هم در سفرنامهاش به توصیف این قنات پرداخته و نوشته: عمق چاه آن هفتصد گز و طول آن چهار فرسنگ است که آن را به زمان کیخسرو نسبت داده است.
طول قنات گناباد ۳۳ هزار و 113 متر و تعداد چاههای آن بیش از ۴۷۰ حلقه تعیین شده که عمق چاه مادر در این قصبه بین ۲۸۰ تا ۳۰۰ متر است.
برای رفتن به داخل قنات باید از پلههای گلی قدیمی پایین رفت، بعد تاریکی مطلق همهجه را فرا میگیرد، مسیر طولانی و تاریک است با دیوارهای خاکی که ریشههای درختان از آن بیرون زدهاند.
گردشگران فقط 700 متر از این قنات را که بتونریزی شده میتوانند طی کنند.
حفرهها و تنگناهای عمیق که سرشار از سکوت و سیاهیاند، همیشه مکانهایی هیجانانگیز برای ماجراجویی بودهاند، مخصوصا برای غارنوردانی که دور از نگرانی ناشی از توهم تاریکی این حفرهها و صدای جانورانی چون خفاشها در دالانهای تنگ و گاه عمیق جانشان را کف دستشان میگیرند تا دنیایی جدید کشف کنند.
غار پَراو در 12 کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه نزدیک روستای چالآبه در ارتفاع ۳۰۵۰ متری میدان جنوبی قله کوه پراو با 751 متر عمق با 26 حلقه چاه، یکی از عمیقترین و صعبالعبورترین غارهای جهان است که تا کنون جان پنج غارنورد را گرفته است.
عمیقترین چاه پرآو 42 متر عمق دارد، دهنهی ورودی غار کاملا چاهی است و ورود به آن به گردشگران معمولی و حتا غارنوردان غیرحرفهای اصلا توصیه نمیشود.
برودت دمای هوا در پرآو به دلیل آنکه آب جاری داخل آن حاصل ذوب شدن یخچالهای زیرزمینی است، همیشه بین یک و سه درجه سانتیگراد است و همین مساله پیمایش غار را سخت میکند. جدا از این، گذرگاههای تنگ و خرچنگروها، ریزشی بودن برخی از قسمتهای غار، تراورسهای خطرناک و چاههای عمیق، پرآو را در دنیا به غاری صعبالعبور و سخت تبدیل کرده، به طوریکه پنج غارنورد ایرانی جان خود را در این غار از دست دادهاند و اجساد برخی از آنها هیچوقت به بیرون از غار منتقل نشده است.
«سعید امینی» از اعضای تیم اعزامی باشگاه آزادگان مشهد در سال ۱۳۷۶، «امیر احمدی» و «ویکتوریا کیانیراد» از اعضای تیم اعزامی باشگاه کوهنوردی دماوند در سال۱۳۸۱ که اجساد آنها را نتوانستند از غار بیرون بیاورند و در جانپناه چاه شماره هجدهم در حفرهای گذاشته و در آن را مسدود کردند، «خلیل عبدنکویی» کوهنورد و عکاس همدانی که در کارنامه او صعود به قله موستاق آتا، لنین، کورژنوسکایا، آرارات و هفت هزارمتری اورست وجود دارد در ۱۳۸۷، «پدرام بوچانی» از اعضای گروه مستقل کوهنوردی شهرستان دالاهو که در هنگام فرود از چاه شماره ۸ با پاره شدن طناب به پایین سقوط کرد و جان باخت در سال ۱۳۸۹، قربانیان پرآو هستند.
سختی گذرگاههای پرآو به حدی است که زبالههای آن از سال 1350، یعنی از زمان کشف غار تا کنون در آن مدفون شده بود و امکان خروج زبالهها وجود نداشت؛ ولی هیئتی از غارنوردان انجمن غار و غارشناسان ایرانیان سرانجام امسال پس از دوسال پیاپی تلاش موفق شدند این غار عمیق و سخت را بدون هیچ تلفات جانی پاک کنند.
در همه منابع از وحشتناک بودن این ریگزار سخن گفتهاند، در حالیکه تحقیقات دربارهی آن تا به حال ضعیف و محدود بوده و هنوز وهم از ماجراجویی در کویری که میگویند برگشت از آن ممکن نیست، دور نشده است.
ریگ جن در قلب کویر مرکزی ایران، در جنوب سمنان، شرق دریاچه نمک، شمال انارک و غرب جندق قرار دارد که به دلیل وسعت زیاد، گرمای شدید، نداشتن چشمه و چاه آب و باتلاقهای نمک صحرایی صعبالعبور است که ناماش در نقشهها کمتر آمده و چندان محل گذر کویرنوردها نیست.
«سون هدین»، کویرنورد سوئدی نخستین گردشگر خارجی بود که در سال 1900 میلادی سعی کرد به ریگ جن برود، نوشتههای او، 30 سال بعد «آلفونس گابریل» کویرنورد دیگری را به ایران کشاند تا این ماجراجویی را کامل کند، اما هیچ یک موفق نشدند این ریگزار را کامل بپیمایند، با این حال هدین در کتابی با عنوان «صحراهای ایران» شرحی از ریگزار جن داده است.
به باور حاشیهنشینان، ریگ جن نفرین شده است. روایت میکنند، در قدیم کاروانها و مسافران هرگز از این کویر عبور نمیکردند. در گذشته این باور وجود داشت که این سرزمین محل زندگی شیطان و جنها است. مردم محلی میگویند، هر کسی وارد این سرزمین شده زنده نمانده و ناپدید شده است. ریگ جن را مثلث برمودای ایران میدانند.
سون هدین در کتاباش افسانههایی را از مردم بومی آن منطقه روایت کرده که گفتهاند: در مرکز «کویر جن» بهشت گمشدهای وجود دارد. در آن بهشت دریاچهای با جنگل انبوه است که شیاطین پشم شترها را در آنجا رها کردهاند و هرکس به آن منطقه دست یابد، ثروتمند خواهد شد، درحالیکه چنین روایتی صادق نیست.
پس از تلاشهای ناکامی که برای پیمایش کامل ریگزار جن صورت گرفت، سرانجام کویرشناسی ایرانی به نام «علی پارسا» به همراه اسماعیل میرانزاده که آن زمان رییس پارک ملی کویر بود، حدود 70 سال بعد از «گابریل» ریگ جن را هوایی پیمودند تا اثبات کنند، موضوع شگفتانگیزی در این کویر نیست. پارسا سپس این مسیر را زمینی طی کرد، البته با تجهیزات کامل و گرفتار شیاطین و جنها هم نشد.
با این حال هیچگاه برای اولین تجربهی کویرنوردی، ریگزار جن پیشنهاد نمیشود، چون نقشهی دقیقی از آن موجود نیست و مسیرها به طور مشخص ثبت نشده است و در این صورت رفتن به آن همانا قوت بخشیدن به افسانههایی است که میگویند؛ «هر کسی وارد این سرزمین شده، زنده برنگشته!»
استاد کاران انارکی معدن نخلک در دهه پنجاه
نویسنده : مجید صفوی انارکی
در سال ١٣٤٨ یک گروه از استاد کارهاى ماهر نخلک وشنى ایهندفت زنجان تا یک کوره ذوب فلز اوهنه ایساجن، دى عکس اوستا کارها ابو گو قبل از مسافرتشنى گیرهته، نفر دویم هنگیشته از دست راست مرحوم عاموم استاد محمد على صفوى میباشد، مو باخیشنى نششنسى، اگر اشنسید لطفا معرفى کیرید
در سال 1348 یک گروه از استاد کارهای ماهر نخلک را به زنجان برای ساخت یک کوره ذوب فلز فرستادن ، این عکس استاد کارهایی است که قبل از مسافرتشان گرفته اند . نفر دوم نشسته از دست راست مرحوم عمویم استاد محمدعلی صفوی می باشد .من بقیه افراد را نمی شناسم اگر شما می شناسید لطفا معرفی کنید .
احمد رحیمی انارکی مجید جان دی عکس موش ویاد سن نو جونیم خوست اتفا قا تابستون سال 1343باتفاق مرحوم حسین نقوی گو مسول پروژه بی و میره خالم بی همرش ایشی سر کارخانه در دست ساخت کیره مس گو در حدود ویست کیلو متری کنار جاده زنجان وتبریز احداث اگرتا ونموم منطقه امین اباد بی در کنار زنجان رود واشراف به روخانه ودرختهای بلند سفیدار ومنطقه خاش او وه هیوا گو اغلب کارکنان فنی وساختمانیش از نخلک اعزام گرتایه بین واز دی عکسها زمانی گو مو اوه بی تعدادیشنی هن ونوم بقیه جی گو در دی عکسها نه هن ویا مو شناسایی نشاکرته اواجی نشته مرحومان اول سمت چپ عاموتنی استاد رجبعلی سعید استاد بنا .دوم استاد محمد علی صفوی بنوان معمار .سوم حسین نقوی سرپرست فنی ومسول پروژه ودونفر بقیم نشناسا اما ویسایه او از سمت چپ محمدحسین سعیدی فرزند باقر محمد رضا مکانیک دوم رضا کبیری برقکار ومتاسفانه بقیه ناشنسی ولی احتما لا نفر اخر گو وسایه جی محمود ایرانپور هو گو موقعی بعنوان نیکانیک کاروش اکه اما بغیر از دیا یک ناروسینهای شاهرودی بنوم ژحسن بخش عرب بعنوان استاد کار معدن ویکنفر راننده کامیون بنوم اکبر اقا غفوری ویک مکانیک بی بنوم حسین بقایی از چوپنون کاروشنی اکه گو خیدا رحمت کیره رفتکان ازدی جم وایا جی گو هنوم در قید حیاتن بروشنی را ارزوی سلامتی داری
نفر دوم نشسته از چپ مرحوم محمد علی ذوالفقاری.
رییس انجمن صنایع همگن فرش دستباف خانه صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان از کاهش 30 درصدی قیمت فرش دستباف در بعضی شهرهای کشور خبر داد.