ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
نوشته :محمدعلی ابراهیمی
مردمان قدیم دوره ی پیش مهربان بوده اند و دوراندیش
(حبیب یغمایی)
خار شتر گیاهی است که ماده ای شیرین و ملین به نام ترنجبین ترشح می کند. زیادش مسهل است و اندکش مناسب تبهای حاره و لطیفتر از شیر خشت.اینکه کاروانیان در روزگاران گذشته بذر هندوانه را در دل این گیاه قرار می دادند و در خاک می کردند تا حاصلش نصیب خستگان راه شود مطلبی است که زبان به زبان نقل شده و لیکن مسطور اگر افتاده نگارنده ندیده است . در گذشته تجمع آب باران و سیلاب در بند ها و نقاط پست بیابان که در مسیر کاروانها بود سبب می شد تا خیر اندیشان و مردم دوستان روزگار دست به کار شده در گوشه و کنار آن بذری بیفشانند و گیاهی برویانند تا حاصلش تشنگان بیابان را سیراب سازد .دیگران کاشتند و ما خوردیم/ما بکاریم دیگران بخورند. هندوانه ی دیم محصول این گونه بند هاست. آنسان که پیران می گفتند قراردادن تخم هندوانه در بدنه ی مرطوب شترگیا ،سرعت جوانه زدن بذر را شدت می بخشید. هندوانه ی دیم به عمل آمده در بند علم حاج باقری در شمال انارک در روزگاری که معدن مس باقرق دایر بود به طور رایگان در اختیار کارگران قرار می گرفت. مرحوم عباس کافی که معرف بسیاری از میانسالان است در دهه چهل در بندی که اینک ساختمان بخشداری و دبیرستان پسرانه در آن قرار دارد اقدام به کاشتن هندوانه ی دیم می کرد. ابراهیمی.
با سلام
اگر در این مورد اطلاعات بیشتری بدهید خیلی ممنون میشوم چون روشی بسیار جالب و کم هزینه و کاربردی است. با تشکر صباغیان
شماره تماس 09192322561